Πως ξεχωρίζουμε την καθαρή θάλασσα.

Σαν κοινή παραδοχή, είναι ευρέως γνωστό πως οι ελληνικές θάλασσες, είναι από τις καθαρότερες στον πλανήτη. Η απουσία βαριάς βιομηχανίας, η οποία θα  επιβάρυνε τις θάλασσές μας με βαριά βιομηχανικά απόβλητα, σε συνδυασμό με την απουσία μεγάλων ποταμών, δίνει στις ακτές μας το χαρακτηριστικό γαλάζιο χρώμα.

Όμως, υπάρχουν και περιοχές, όπου οι θάλασσες δεν είναι κατάλληλες για κολύμπι, είτε όλον τον χρόνο, είτε περιοδικά λόγω κάποιας απότομης αλλαγής στην ακτογραμμή. Αλλαγής όπως ξαφνική νεροποντή και υπερχείλιση χειμάρων, μέχρι έντονου κυματισμού και ‘ανακάτωμα’ της θάλασσας.  Πως όμως ξεχωρίζουμε την καθαρή, ασφαλή ακτή από την -ενδεχομένως- επικίνδυνη?

• Υπάρχουν κάποια σημάδια, τα οποία είναι αδιάψευστα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια καθαρή ακτή:
• Φύκια: Η ύπαρξη καφέ φυκιών, ειδικά στα βράχια στα ρηχά μιας παραλίας, είναι ένδειξη πως τα νερά ‘ αλλάζουν’ διαρκώς, λόγω ρευμάτων. Έτσι, παραμένουν καθαρά όλον τον χρόνο. Τα φύκια αυτά, θα τα έχετε παρατηρήσει ως μικροί καφέ ‘θάμνοι’ προσκολημένοι στις πέτρες και τους βράχους του βυθού, ιδιαίτερα στα ρηχά. Το ίδιο ισχύει και για τα χαρακτηριστικά λευκά -σαν βεντούζες- φύκια που συνήθως φυτρώνουν στο ίδιο περιβάλλον με τα καφέ. Η ύπαρξη ποσειδωνίας, ( τα γνωστά μεγάλα μακρόστενα χακί φύκια σαν κορδέλες) η οποία απλώνεται σαν λιβάδι στον βυθό της ακτής ( λίγο βαθύτερα), είναι επίσης ένδειξη εξαιρετικά καθαρών νερών.
• Αχινοί: Οι αχινοί, είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι σε μολύνσεις από βαρέα μέταλλα και άλλα επικίνδυνα για τον άνθρωπο στοιχεία. Η ύπαρξη αχινών σε μια παραλία, είναι σίγουρα ένδειξη πως τα νερά, είναι απαλλαγμένα από αυτά!
• Επιφάνεια θάλασσας: Χαρακτηριστικό μολυσμένων υδάτων, είναι η γνωστή ‘ ιριδίζουσα’ επιφάνεια, με τον ελαφρύ κυματισμό, να ‘μπλοκάρεται’ εμφανώς από αυτές τις κοιλίδες. Αυτό το συναντάμε συνήθως σε ακτές που κοντά τους, υπάρχει κάποιο αγκυροβόλιο σκαφών, μαρίνα κτλ. Αποφεύγουμε γενικά να κολυμπάμε σε ακτές που κοντά τους υπάρχουν αγκυροβόλια, ειδικά αυτή την περίοδο όπου η κίνηση των σκαφών είναι αυξημένη.
• Εποχιακοί παράγοντες: Μολονότι μπορεί μια ακτή να είναι καθαρή, ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις, να καταστεί πρόσκαιρα ακατάλληλη. Η κυριότερη αιτία, είναι από ξέσπασμα μπουρινιού/νεροποντής. Ειδικά σε ακτές που σε αυτές καταλήγουν ρεματιές, καλό θα είναι μετά από μεγάλες νεροποντές, να αποφεύγουμε να κολυμπάμε, μέχρι να δούμε το νερό να καθαρίζει τελείως. Δυστυχώς στα ρέματα, καταλήγουν πολλές φορές ανεπεξέργαστα αστικά λύματα ( άδειασμα βόθρων), ή αγροτικά λύματα ( φυτοφάρμακα, απόβλητα από παρακείμενες φάρμες/στάβλους κτλ ) και αυτά, με μια δυνατή νεροποντή, καταλήγουν στην θάλασσα.
• Πράσινα φύκια: Το χαρακτηριστικότερο μιας μολυσμένης θάλασσας, είναι η ύπαρξη πράσινης άλγης στα βράχια, ή και στο σημείο που το νερό εφάπτεται με την επιφάνεια βράχων, η χαρακτηριστική δηλαδή ‘γλίτσα’ . Αυτά τα φύκια, σε περιπτώσεις έντονου ευτροφισμού από φυτοφάρμακα, γίνονται μεγάλα με χαρακτηριστική εμφάνιση φρέσκου πράσινου μαρουλιού. Αποφεύγουμε να κολυμπάμε σε αυτές τις ακτές!
• Μέδουσες: Η ύπαρξη μεδουσών σε μια θάλασσα, δεν σχετίζεται με μολυσμένα ύδατα.

Please follow and like us: